Nearby words
abitudine
sostantivo femminile
/abiˈtudine/
ჩვევა, ჩვეულება; ცხოვრების წესი; una brutta abitudine ცუდი ჩვევა; avere l'abitudine di fare qualcosa ʘ ჩვევად აქვს რაიმეს კეთება; ho l'abitudine di alzarmi presto ჩვევად მაქვს ადრე ადგომა; perdere l'abitudine di fare qualcosa რაიმეს კეთებას გადაჩვევა; prendere l'abitudine di fare qualcosa ʘ რაიმეს კეთებას მიეჩვია;
◇ come d'abitudine ჩვეულებისამებრ; როგორც ყოველთვის;
d'abitudine როგორც წესი, ჩვეულებისამებრ.