braccio
sostantivo maschile
/ˈbrattʃo/

1 (pl f braccia) მკლავი (მხრიდან მტევნამდე); Paolo ha un tatuaggio sul braccio პაოლოს მკლავზე ტატუ აქვს;

2 (pl m bracci) არქიტ. ფრთა, ფლიგელი (შენობისა);

a braccia aperte გაშლილი ხელებით; ძლიერ გულთბილად;

prendere in braccio qualcuno ვინმეს ხელში აყვანა; ho preso il bambino in braccio ბავშვი ხელში ავიყვანე;

braccio di ferro ა) სპორტ. არმრესტლინგი, მკლავჭიდი; ბ) გადატ. შეჯიბრება; კონკურსი; ჭიდილი, დაპირისპირება;

braccio di mare გეოგრ. ზღვის ვიწრო ყურე / პატარა უბე, ფიორდი.