fastidio
sostantivo maschile
/fasˈtidjo/

უსიამოვნება, შემაწუხებელი რამ; სირთულე, პრობლემა; წუხილი; შეწუხება; ◇ dare fastidio a qualcuno ა) ვინმეს შეწუხება; il fumo mi dà fastidio თამბაქოს ბოლი მაწუხებს; le dà fastidio se apro la finestra წინააღმდეგი ხომ არ იქნებით, ფანჯარა რომ გავაღო? ბ) ვინმეს გაღიზიანება; la cosa che mi da più fastidio sono i pettegolezzi ყველაზე მეტად ჭორები მაღიზიანებს; გ) ვინმეს გაღიზიანება, ვინმესთვის ნერვების მოშლა; sta zitto! mi dai fastidio! გაჩუმდი! ნერვებს მიშლი! დ) ვინმეს შეწუხება, ვინმესთვის თავის მობეზრება, გულის გაწყალება, ჩაციება; la polizia li ha beccati a dar fastidio alle turiste პოლიციამ ისინი ტურისტი ქალების შეწუხებაში ამხილა.