fatica
sostantivo femminile
/faˈtika/

(pl fatiche)

1 1) ძალისხმევა, ფიზიკური ან გონებრივი ძალების დაძაბვა; una grande fatica დიდი ძალისხმევა;

2) სიძნელე, სირთულე; პრობლემა, გასაჭირი; faccio fatica a capire la fisica ფიზიკის გაგება მიჭირს;

2 მძიმე / დაძაბული შრომა ან სამუშაო; vivere del frutto della propria fatica საკუთარი შრომით თავის რჩენა; საკუთარი შრომით ცხოვრება;

3 დაღლილობა, დაქანცულობა; non sta in piedi per la fatica დაღლილობისგან ფეხზე ვეღარ დგას; ◇ a con fatica დიდი გაჭირვებით; ძლივს.