fregare
verbo
/freˈɡare/

1 საუბ. მოპარვა (˂მო˃იპარავს), აწაპნა; mi hanno fregato il motorino მოპედი მომპარეს;

2 საუბ. მოტყუება (˂მო˃ატყუებს), გაცურება; mi sono fatta fregare da un imbroglione თაღლითმა მომატყუა;

3 სრესა (სრესს), ფშვნეტა, ზელა; ˂გა˃ხეხვა, ˂გა˃ფხეკა; ◇ e chi se ne frega? ვის ენაღვლება? fregarsene არაფრად ჩაგდება; არაფრად მიჩნევა; ʘ სულ არ ენაღვლება; me ne frego di loro ისინი სულ არ მენაღვლებიან;

fregatene! ამას ყურადღებას ნუ მიაქცევ.