mica
avverbio
/ˈmika/

1 გამაძლ. საერთოდ, სულაც; non sono mica stanca სულაც არ ვარ დაღლილი; non è mica vero! ეს სულაც არ არის მართალი! ამაში სიმართლის ნატამალიც არ არის!

2 არ, არა; mica male! ცუდი არაა! არც ისე ცუდია! არა უშავს! “vi siete divertiti?” – “mica tanto” „გაერთეთ?“ – „არც მაინცდამაინც“

3 შემთხვევით; hai mica visto le mie scarpe nuove? შემთხვევით, ჩემი ახალი ფეხსაცმელები ხომ არ გინახავს?