morale II
sostantivo femminile
/moˈrale/

1 (m ) გუნება, განწყობილება, ხასიათი; საბრძოლო სულისკვეთება / შემართება, სულიერი მხნეობა, მორალი; siamo tornati a casa con il morale a terra სახლში ძალიან ცუდ ხასიათზე დავბრუნდით;

2 მორალი, ზნეობრივი მოძღვრება; დარიგება; გაკვეთილი; la morale della storia ამბის მორალი;

3 მორალი, ზნეობა; ქცევის ნორმები; მორალური პრინციპები; è un tipo privo di morale უზნეო / ნამუსგარეცხილი ტიპია; მორალურ პრინციპებს მოკლებული ტიპია; ◇ essere giù di morale უგუნებოდ / გულდამძიმებულად ყოფნა;

essere su di morale კარგ გუნებაზე / ხასიათზე ყოფნა;

tenere su di morale მხნეობის შენარჩუნება.