occupare
verbo
/okkuˈpare/

1 1) ამა თუ იმ სივრცის ან ტერიტორიის დაკავება (˂და˃იკავებს) / მოცვა; occupare un posto a sedere ადგილის დაკავება; la casa è stata occupata სახლში უნებართვოდ შესახლდნენ; è occupato questo posto? ეს ადგილი დაკავებულია?

2) სადმე მუდმივად ცხოვრება (ცხოვრობს), ბინადრობა; la famiglia occupa un appartamento al secondo piano ოჯახი მეორე სართულზე მდებარე ბინაში ცხოვრობს;

3) დაპყრობა (˂და˃იპყრობს), ოკუპირება; l'esercito nemico ha occupato il paese მტრის ჯარმა ქვეყანა დაიპყრო;

2 ადგილის დაკავება (˂და˃იკავებს), წაღება; i fiori occupano molto spazio ყვავილები ბევრ ადგილს იკავებს; ყვავილებს ბევრი ადგილი მიაქვს;

3 1) გონების, ყურადღები, დროის და ა.შ. მოცვა (მოიცავს) / დაუფლება; მთლიანად დაკავება (ითქმის საზრუნავის, აზრის, გატაცების და მისთ. შესახებ); occupare la mente გონების რითიმე დაკავება; გონების მოცვა; occupare l'attenzione ყურადღების მიპყრობა; ʘ ყურადღებას იკავებს; occupa molto tempo leggendo იგი დიდ დროს უთმობს კითხვას;

2) რითიმე დასაქმება (˂და˃ასაქმებს), დაკავება; cerca di tenerlo occupato mentre io finisco di lavorare ეცადე რამით დააკავო / შეაქციო, სანამ მე მუშაობას მოვრჩებოდე; il suo lavoro lo occupa anche la domenica თავისი სამუშაოს გამო იგი კვირაობითაც დაკავებულია / ვერ იცლის;

4 სამუშაოდ აყვანა (აიყვანს); დაქირავება; la fabbrica occupa cinquanta operai ქარხანაში ორმოცდაათი მუშაა დასაქმებული;

5 ʘ თანამდებობა და ა.შ. უკავია / აქვს; occupa questo posto da due anni ორი წელია ეს თანამდებობა უკავია;

occuparsi

1 1) ვინმეზე, რაიმეზე ზრუნვა (ზრუნავს); ვინმეს, რაიმეს მოვლა; ვინმესთვის, რაიმესთვის მიხედვა / ყურადღების მიქცევა; occuparsi dei genitori anziani მოხუც მშობლებზე ზრუნვა; me ne occuperò io ამაზე მე ვიზრუნებ; ამას მე მივხედავ;

2) მომსახურება (˂მო˃ემსახურება); occuparsi di un cliente კლიენტის მომსახურება;

3) ʘ დაინტერესებულია, დაკავებულია რითიმე; occuparsi di politica პოლიტიკითაა დაინტერესებული / დაკავებული;

2 1) ʘ ამა თუ იმ საქმიანობას ეწევა; რაიმეზე მუშაობა; si occupa di assicurazioni იგი დაზღვევის სფეროში მუშაობს;

2) რისამე მართვა (მართავს), ხელმძღვანელობა; ʘ რაიმეზე პასუხისმგებელია;

3 სხვის საქმეში ჩარევა (˂ჩა˃ერევა) / ჩაჩრა; სხვის საქმეში ცხვირის ჩაყოფა.