pietà
sostantivo femminile
/pjeˈta/
1 სიბრალული, თანაგრძნობა; გულმოწყალება, ლმობიერება; avere pietà di qualcuno ვინმეს შებრალება / შეცოდება; fare pietà ა) თანაგრძნობის აღძვრა, სიბრალულის გამოწვევა; mi fa pietà მეცოდება / მებრალება; ბ) ʘ საშინელია; უვარგისია; ცუდ / სავალალო მდგომარეობაშია; ≅ საცოდაობაა; questa tovaglia fa pietà ეს სუფრა საშინელ მდგომარეობაშია;
2 რელიგ. ღვთისმოსაობა, ღვთისადმი / რელიგიისადმი მოწიწების ქონა; libri di pietà რელიგიური / სასულიერო შინაარსის წიგნები.