possedere
verbo
/posseˈdere/

1 ფლობა (ფლობს), ქონა; possiedono una casa in campagna სოფელში სახლი აქვთ; non possiede nessuna buona qualità არცერთი კარგი პიროვნული თვისება არ გააჩნია;

2 გადატ. დაუფლება (˂და˃ეუფლება), შეპყრობა, მოცვა (ითქმის აზრის, გრძნობის, ბოროტი სულის და მისთ. შესახებ); essere posseduto dall'odio ʘ სიძულვილითაა შეპყრობილი;

3 გადატ. კარგად ცოდნა (იცის), ფლობა; possedere una lingua ამა-თუ იმ ენის კარგად ცოდნა / თავისუფლად ფლობა.