provocare
verbo
/provoˈkare/

1 1) გამოწვევა (˂გამო˃იწვევს); l'incendio ha provocato gravi danni ხანძარმა სერიოზული ზიანი გამოიწვია;

2) აღძვრა (აღძრავს), გამოწვევა ამა თუ იმ გრძნობისა; provocare il riso სიცილის გამოწვევა;

2 პროვოკაციის მოწყობა (˂მო˃აწყობს), პროვოცირება; provocare una rissa ჩხუბის პროვოცირება / განზრახ გამოწვევა;

3 გაბრაზება (˂გა˃აბრაზებს), გაღიზიანება (განსაკ. განზრახ); გამოწვევა; non provocarmi! არ გამაბრაზო! ნუ მიწვევ!