resistente
aggettivo
/resisˈtɛnte/

1 1) რაიმეს რომ უძლებს, რაიმეს ზემოქმედებას ადვილად რომ არ ემორჩილება; რაიმეს ზემოქმედების მიმართ მედეგი / მდგრადი; რაიმეს გაუმტარი; resistente all'acqua წყალგაუმტარი, წყალშეუღწევი; წყალგამძლე, წყალმედეგი, ულტობი; resistente al fuoco ცეცხლგამძლე, ცეცხლმედეგი; არააალებადი; resistente alle macchie ადვილად რომ არ ისვრება; ჭუჭყის ამტანი; ჭუჭყგამძლე, ჭუჭყმედეგი;

2) მდგრადი, გაუხუნარი, გამძლე (ითქმის ფერის შესახებ);

2 1) ამტანი, ფიზიკურად გამძლე; ha un fisico resistente ამტანია; გამძლე / ძლიერი ორგანიზმი აქვს;

2) გამძლე, მტკიცე, მყარი (ითქმის ქსოვილის და მისთ. შესახებ); stoffa resistente გამძლე / მტკიცე ქსოვილი.