1 1) (და)ბერვა (˂და˃უბერავს); (და)ქროლა (ითქმის ქარის შესახებ); il vento soffia forte ძლიერი ქარი ქრის;

2) სულის შებერვა (˂შე˃უბერავს); ჩაბერვა; soffia sulle candeline სანთლებს სული შეუბერე; ჩააქრე სანთლები; soffiare in un fischietto სასტვენში ჩაბერვა; სასტვენით დასტვენა;

2 საუბ. მოპარვა (˂მო˃იპარავს), აცლა, აწაპნა (აგრ. გადატ.); chi mi ha soffiato la penna? კალმისტარი ვინ ამაცალა? mi ha soffiato il ragazzo მაგ ქალმა შეყვარებული წამართვა; ◇ soffiarsi il naso ცხვირის მოხოცვა.