coda
არსებითი სახელი (მდედრობითი)
/ˈkoda/
1 კუდი (ცხოველისა, ფრინველისა და სხვ.); la coda del gatto კატის კუდი;
2 რიგი (ადამიანებისა); alla cassa c'era coda სალაროსთან რიგი იყო; fare la coda რიგში დგომა;
3 გაჩერებული ან ნელა მოძრავი მანქანების გრძელი რიგი (საგზაო მოძრაობის შეფერხებისას);
4 რისამე ბოლო ან უკანა ნაწილი, „კუდი“; coda di cometa კომეტის კუდი; ◇ con la coda dell'occhio თვალმოკვრით; ≅ თვალი მოჰკრა;
coda di cavallo „ცხენის კუდი“, კიკინა (კეფაზე ერთად შეკრული, დაუწნავი თმის კონა).