1 1) დახრჩობა (˂და˃ხრჩობს), გაგუდვა; la soffocò con un cuscino იგი ბალიშით გაგუდა / დაახრჩო;

2) ვინმესთვის სუნთქვის შეკვრა (˂შე˃უკრავს) / შეხუთვა; ვინმესთვის სუნთქვის გაძნელება; la tosse lo soffocava ხველებისაგან სუნთქვა ეკვროდა / სული ეხუთებოდა;

3) დახრჩობა (˂და˃იხრჩობა); სუნთქვის შეკვრა / შეხუთვა; soffocare dal caldo ʘ სიცხისაგან სული ეხუთება; qui dentro si soffoca აქ ისეთი დახუთულობაა / უჰაერობაა, კაცი შეიძლება გაიგუდოს;

2 გადატ. შეკავება (˂შე˃აკავებს, ˂შე˃იკავებს), შეჩერება, ჩახშობა; soffocare l'ira ბრაზის შეკავება; soffocare uno scandalo სკანდალის მიჩუმათება.